Podczas ogólnopolskiej konferencji na temat opieki długoterminowej eksperci przedstawili alarmujące prognozy: ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz wzrost liczby pacjentów niesamodzielnych, system bez znaczącej reformy nie będzie w stanie sprostać wyzwaniom nadchodzącej dekady. Wskazano na trzy główne bariery: chroniczne niedofinansowanie ZOL-i (zakładów opiekuńczo-leczniczych), niedobór kadry geri­atrycznej oraz brak wyraźnej koordynacji między ochroną zdrowia a opieką społeczną.

W panelach eksperckich przedstawiono dane: liczba miejsc w opiece długoterminowej rośnie wolniej niż potrzeby, a koszty opieki osób 80+ rosną szybciej niż budżety samorządowe mogą to obsłużyć. W efekcie pacjenci i ich rodziny zmagają się z długimi listami oczekujących, brakiem ciągłości opieki oraz ograniczonym dostępem do wykwalifikowanego personelu.

Rekomendacje zawarte w podsumowaniu konferencji to m.in.: stworzenie jednego katalogu usług opiekuńczych dostępnych w całym kraju, wprowadzenie mechanizmu finansowania opieki domowej w szerszym zakresie, zwiększenie liczby pielęgniarek specjalizujących się w geriatrii, rozwój teleopieki i zdalnych rozwiązań monitorujących stan pacjenta oraz zbudowanie systemu zachęt dla sektora prywatnego i NGO-ów do wejścia w rynek opieki długoterminowej.

Dla zarządców placówek oznacza to konieczność opracowania biznesplanów dla opieki długoterminowej, przeglądu modelu finansowania, negocjacji z samorządami i zabezpieczenia środków na inwestycje w infrastrukturę (budynki, sprzęt, telemedycyna). Z kolei decydenci powinni rozważyć włączenie opieki długoterminowej w ramy polityki zdrowotnej jako osobnego priorytetu.

Źródło: Polityka Zdrowotna / Rynek Zdrowia
Opracowanie: Debaty Zdrowie