Państwa członkowskie WHO osiągnęły porozumienie w sprawie nowego globalnego traktatu pandemicznego, którego celem jest zwiększenie zdolności do reagowania na przyszłe zagrożenia zdrowotne, poprawa wymiany danych epidemiologicznych i przyspieszenie dostępu do technologii szczepionkowych. Jednocześnie dokument został przyjęty bez udziału Stanów Zjednoczonych, które nie poparły finalnej wersji, argumentując, że zapisy mogą nadmiernie ograniczać kontrolę państw nad ich własnymi systemami zdrowia i zasobami.

Brak USA w porozumieniu wywołał duże dyskusje w środowisku politycznym oraz wśród ekspertów ds. zdrowia publicznego. Stany Zjednoczone są jednym z największych donatorów WHO i kluczowym graczem w globalnym zarządzaniu kryzysowym — ich nieobecność w strukturze wykonawczej może osłabić skuteczność traktatu, szczególnie w zakresie finansowania programów szybkiego reagowania. Część krajów obawia się, że porozumienie bez USA może mieć charakter symboliczny i ograniczoną skuteczność operacyjną.

W dokumencie zapisano m.in. zasady wspólnego monitorowania patogenów wysokiego ryzyka, zobowiązanie do dzielenia się wynikami badań nad szczepionkami oraz plany rozbudowy sieci laboratoriów referencyjnych. Porozumienie wskazuje również na konieczność zwiększenia inwestycji w przygotowanie szpitali do nagłych fal zachorowań.

Eksperci podkreślają, że przyszłe miesiące będą kluczowe dla określenia realnego wpływu traktatu. Bez aktywnego udziału USA wdrożenie części zapisów może wymagać modyfikacji finansowania i wsparcia od innych państw oraz agencji międzynarodowych.

Źródło: Reuters
Opracowanie: Debaty Zdrowie