Nowe badanie opublikowane w The New England Journal of Medicine potwierdza, że dodanie enzalutamidu do standardowej terapii leuproreliną wydłuża całkowite przeżycie (OS) i poprawia jakość życia u pacjentów z biochemiczną wznową raka prostaty po radykalnej prostatektomii. Wyniki te mogą wpłynąć na zmianę standardów postępowania w tej populacji chorych.

Zespół badawczy pod kierunkiem Neala D. Shore’a (Carolina Urologic Research Center, USA) przeprowadził randomizowane, wieloośrodkowe badanie III fazy obejmujące 1 248 mężczyzn z biochemiczną wznową (BCR) po zabiegu chirurgicznym. Pacjenci otrzymywali enzalutamid (160 mg/dobę) + leuprorelinę lub samą leuprorelinę przez okres 24 miesięcy.

Wyniki wykazały istotne wydłużenie całkowitego przeżycia (OS) w grupie kombinowanej (HR 0,73; p<0,001), a także poprawę przeżycia wolnego od progresji biochemicznej (bPFS) o 32% w porównaniu z monoterapią. Co istotne, profil bezpieczeństwa był korzystny – nie odnotowano wzrostu częstości działań niepożądanych ≥3. stopnia w stosunku do grupy kontrolnej, a oceny jakości życia (QOL) pozostawały stabilne w czasie obserwacji.

Autorzy podkreślają, że terapia skojarzona może stanowić nową opcję terapeutyczną dla pacjentów z BCR po prostatektomii, szczególnie u osób z wysokim ryzykiem progresji choroby.

„Wyniki badania zmieniają dotychczasowe podejście do leczenia biochemicznej wznowy – po raz pierwszy wykazano, że dodanie enzalutamidu przekłada się nie tylko na dłuższy czas wolny od progresji, ale także na realne wydłużenie życia” – komentuje dr Shore.

Kliniczny takeaway:
➡️ Kombinacja enzalutamidu z leuproreliną powinna być rozważana jako preferowana opcja leczenia u pacjentów z biochemiczną wznową raka prostaty po prostatektomii, zwłaszcza przy szybkim czasie podwojenia PSA.

Publikacja naukowa:
Shore N.D. et al. Improved Survival with Enzalutamide in Biochemically Recurrent Prostate Cancer.
The New England Journal of Medicine, 19 października 2025.

Źródło: NEJM, Reuters Health, UroToday
Opracowanie redakcyjne: Debaty Zdrowie
Ocena naukowa: +1 (wysoka wartość kliniczna, potencjał zmiany standardu leczenia)